فرمول صابون

مجموعه فرمولسازان

این مجموعه انواع فرمولاسیون صابون را مطابق با جدیدترین دانش روز ارائه می دهد و همچنین شما را سال ها هم از نظر تولید محصول و هم از نظر به روز رسانی فرمول ها, حمایت و پشتیبانی می کند.

زمینه فعالیت مجموعه

ارائه فرمول صابون, آموزش تولید صابون,

مشاوره و پشتیبانی جهت تامین مواد اولیه و دستگاه و تجهیزات

ارائه تخصصی انواع فرمولاسیون صابون

اولین شواهد ثبت شده از تولید مواد صابون مانند به حدود 2800 سال قبل از میلاد در بابل باستان بر می گردد. صابون با حرارت دادن مخلوطی از روغن و خاکستر چوب تولید و برای شستن لباس های پشمی استفاده می شد.
مصریان باستان از صابون به عنوان دارو استفاده می کردند و چربی های حیوانی یا روغن های گیاهی را با ماده خاکستر سودا به نام Trona ترکیب می کردند تا صابون های خود را ایجاد کنند.
در اسرائیل، خاکستر گیاهان باریل، در تولید صابون، معروف به پتاس استفاده می‌ شد. صابون ساخته شده از پتاس (کنسانتره ای از چوب سوخته یا خاکستر گیاهی مخلوط با گوشت خوک یا روغن زیتون) قلیایی است. اگر از گوشت خوک حیوانی استفاده می شد، آن را گرم می کردند و ولرم نگه می داشتند. گوشت خوک قبل از استفاده با خاکستر باید صاف شود. به طور سنتی در سراسر شام به جای گوشت خوک حیوانی از روغن زیتون استفاده می شد که برای چند روز در دیگ مسی می جوشانیدند. سپس خاکستر قلیایی و مقادیر کمی آهک زنده اضافه و دائماً هم زده می شد. زمانی که شروع به غلیظ شدن می کرد، آن را در قالب ریخته و به مدت دو هفته می گذاشتند تا خنک و سفت شود. پس از سفت شدن، آن را به قطعات کوچکتر برش می دادند. اغلب گیاهان معطری مانند برگ بومادران، اسطوخودوس، ژرماندر و غیره به صابون اضافه می‌ شد.

صابون نمک یک اسید چرب است که در انواع محصولات پاک کننده و روان کننده استفاده می شود. صابون ها سورفکتانت هایی هستند که معمولاً برای شستشو، حمام کردن و سایر انواع نظافت خانه استفاده می شوند. در محیط های صنعتی، صابون ها به عنوان غلیظ کننده، اجزای برخی روان کننده ها و پیش سازهای کاتالیزور استفاده می شوند.

هنگامی که صابون برای تمیز کردن استفاده می شود، ذرات و کثیفی را حل می کند و سپس می توان آنها را از ماده تمیز جدا کرد. هنگام شستن دست، به عنوان یک سورفکتانت، وقتی که صابون با کمی آب کف می‌ کند، میکرو ارگانیسم‌ ها را با بهم ریختن لایه‌ های لیپیدی غشایی و دناتوره کردن پروتئین‌ هایشان از بین می‌ برد. همچنین روغن‌ ها را امولسیون می‌ کند تا بتوانند با آب جاری منتقل شوند.

نوع فلز قلیایی استفاده شده تعیین کننده نوع محصول صابون است. صابون‌های سدیم که از هیدروکسید سدیم تهیه می‌ شوند، سفت هستند، در حالی که صابون‌ های پتاسیم که از هیدروکسید پتاسیم به دست می‌ آیند، نرم‌ تر یا اغلب مایع هستند. صابون های لیتیومی نیز سفت هستند. اینها منحصراً در گریس ها استفاده می شوند.
برای تولید صابون های توالت، تری گلیسیرید (روغن ها و چربی ها) از روغن نارگیل، زیتون یا نخل و همچنین پیه استفاده می شود. پیه، یعنی چربی تولید شده، در دسترس ترین تری گلیسیرید حیوانات است. صابون ساخته شده از روغن زیتون خالص، که گاهی اوقات صابون کاستیل یا صابون مارسی نامیده می شود، به دلیل ملایمت خاص خود مشهور است.

1) عدم ایجاد خشکی پوست

2) قدرت پاک کنندگی بالا

3) حفظ لطافت و نرمی پوست

4) حاوی رایحه خوش

5) مناسب برای انواع پوست

6) عدم ایجاد رسوب

7) سفید کنندگی و روشن کنندگی

8) دارای خاصیت آنتی باکتریال

9) در حال تولید صنعتی

ابتدا دست ها و بدن و پوست خود را با آب مرطوب کرده و سپس لیف یا پارچه مناسب را آغشته به صابون کرده و پوست خود را با آن می شوییم و سپس آبکشی می کنیم.

دقت کنید پس از استفاده از صابون آن را در جای خشک نگه دارید تا کاملا خشک شود.

صابون های گیاهی فاقد مواد شیمیایی و نگهدارنده بوده و در عوض، حاوی روغن های طبیعی مانند روغن بادام، روغن کرچک، روغن آرگان، روغن زیتون، روغن نارگیل، ویتامین E، آلوئه ورا و … هستند. به همین علت نه تنها عوارض جانبی یا ضرری برای پوست ندارند، بلکه برای پوست بسیار مفید هستند. این صابون ها میزان سموم جذب شده از طریق پوست را کاهش می دهند و موجب سفید کنندگی و روشن کنندگی و پاکسازی عمیق پوست و محافظت از پوست در برابر مواد شیمیایی می شوند. همچنین با حفظ رطوبت پوست مانع پیری و چروک آن می شوند.

 باکتری های مفید به از بین رفتن میکروب هایی که می توانند باعث بیماری های عفونی شوند، کمک می کنند. صابون در واقع باکتری های خوب را از بین می برد زیرا pH آن بیش از حد قلیایی است و این باعث می شود در برابر میکروب ها و عوامل بیماری زا که مضر هستند، آسیب پذیر شوید.

مواد فعال در صابون ها می توانند از سد لایه پوستی عبور کرده و به لایه های زیرین پوست بروند و موجب  التهاب و خارش پوست را ایجاد کنند همچنین در دراز مدت موجب از بین رفتن نرمی و رطوبت پوست می شوند.