فرمول دهانشویه

مجموعه فرمولسازان

این مجموعه انواع فرمولاسیون دهانشویه را مطابق با جدیدترین دانش روز ارائه می دهد و همچنین شما را سال ها هم از نظر تولید محصول و هم از نظر به روز رسانی فرمول ها, حمایت و پشتیبانی می کند.

زمینه فعالیت مجموعه

ارائه فرمول دهانشویه, آموزش تولید دهانشویه,

مشاوره و پشتیبانی جهت تامین مواد اولیه و دستگاه و تجهیزات

ارائه تخصصی انواع فرمولاسیون دهانشویه

دهانشویه بزرگسال, دهانشویه کودک

در ادبیات چینی، یونانی، مصری و رومی اشاراتی به دهانشویه وجود دارد، اما بهترین نمونه های ثبت شده اولیه بشر در استفاده از دهان شویه مربوط به روم باستان پس از میلاد است. رومی ها بطری های ادرار پرتغالی را می خریدند و از آن به عنوان شستشو استفاده می کردند. تصور می‌ شد که آمونیاک موجود در ادرار دهان را ضد عفونی کرده و دندان‌ ها را سفید می‌ کند و ادرار تا قرن هجدهم به عنوان یک ماده دهانشویه محبوب باقی ماند.

مردم از ترکیبات عجیب و غریب علاوه بر ادرار به عنوان دهانشویه استفاده می کردند. زمانی تصور می شد که خون لاک پشت دهان را ضد عفونی می کند و دندان ها را تمیز می کند و مخلوطی از انواع توت ها، برگ نعناع و سرکه یا شراب نیز به عنوان دهانشویه استفاده می شد. در قرن دوازدهم، سنت هیلدگارد فون بینگن مدافع این بود که آب سرد و خالص می تواند پلاک و جرم را از بین ببرد.
آنتون ون لیوونهوک که به عنوان "پدر میکروبیولوژی مدرن" شناخته می شود، به دلیل کشف باکتری های دهان در قرن هجدهم اعتبار دارد. پس از کشف، او راه حل های مختلفی را آزمایش کرد که می توانست باکتری ها را از بین ببرد. او متوجه شد که می تواند باکتری ها را با استفاده از آمونیاک و یا الکل بی حرکت کند و از بین ببرد. در همین زمان الکل به محبوب ترین ماده مورد استفاده در دهان شویه تبدیل شد و هنوز هم از آن استفاده می شود.

در سال 1879، دکتر لارنس Listerine را ایجاد کرد, دهانشویه ای که برای تمیز کردن دهان و استریل کردن زخم های جراحی استفاده می شود.
در سال 1895، لیسترین به شرکت داروسازی لامبرت فروخته شد و دندانپزشکان شروع به مشاهده قدرت پاک کنندگی دهانشویه کردند. در سال 1914، لیسترین اولین دهانشویه تجویزی بود که بدون نسخه در ایالات متحده فروخته شد.

مایعی است که به طور غیرفعال در دهان نگه داشته می شود یا با انقباض عضلات اطراف دهان و یا حرکت سر در اطراف دهان می چرخد و ممکن است غرغره شود. سر به عقب متمایل می شود و مایع در پشت دهان حباب می زند.
معمولا دهانشویه ها محلول های ضد عفونی کننده ای هستند که برای کاهش بار میکروبی در دهان طراحی شده اند، اگر چه دهانشویه های دیگر ممکن است به دلایل دیگری مانند اثر ضد درد، ضد التهابی یا ضد قارچی آنها استفاده شوند. علاوه بر این، برخی از به عنوان دهانشویه ها جایگزین بزاق برای خنثی کردن اسید و مرطوب نگه داشتن دهان در خشکی دهان عمل می کنند. دهانشویه های آرایشی بوی بد دهان را موقتاً کنترل یا کاهش می دهند و طعم مطبوعی را در دهان ایجاد می کنند.

ترکیب کلر هگزیدین می‌ تواند از تشکیل پلاک دندانی جلوگیری کند. دلیل تأثیر گذاری کلر هگزیدین این است که اتصال این ترکیب با سطوح دهان و دندان قوی بوده، برای ساعت‌ ها بر جای می‌ ماند. هدف بسیاری از این محلول‌ ها کاهش باکتری‌ های بی‌ هوازی تولید کننده ترکیبات فرار گوگرد دار است. این ترکیبات علت اصلی بوی بد دهان هستند.

1) دارای پی اچ سازگار با دهان

2) از بین برنده پلاک دندان

3) از بین برنده باکتری های بی هوازی

4) خوشبو کننده دهان

5) جلوگیری از پوسیدگی دندان

6) در حال تولید صنعتی

استفاده متداول شامل شستشوی دهان با حدود 20 تا 50 میلی لیتر دهانشویه است. شستشو معمولاً حدود نیم دقیقه غرغره و سپس بیرون ریختن مواد است. بلافاصله پس از استفاده از دهان شویه آب ننوشید. دهانشویه نباید بلافاصله پس از مسواک زدن دندان ها استفاده شود تا فلوراید مفید باقی مانده از خمیر دندان شسته نشود.

دهانشویه های فلوراید دار معمولا برای کسانی که میزان پوسیدگی بالایی دارند، پیشنهاد می شود. دهانشویه های آنتی سپتیک یا ضد عفونی کننده مثل دهانشویه های کلرهگزدین و دهانشویه لیسترین که بهترین ماده موثره آنها الکل هست که در واقع اتانول موجود در این دهانشویه ها برای باکتریها توکسیک هستند.

استفاده مداوم از این دهانشویه ها و دهانشویه های ضد عفونی کننده می تواند باکتری های مفید دهان را هم از بین ببرد و منجر به قارچ در دهان بشود.